بدبختی های یک زن چاق

یکی از اصول کاریم در زندگی حفظ و توسعه وضعیتم و تخصصم بوده و هست. یکی از چیزهایی که مرا آزار می داد و می دهد این است که ای کاش مرجعی از داخل کشور که مورد وثوق سایر کشورها نیز باشد ارزیابی علمی بین المللی را برعهده داشته بگیرد. ISC داریم و مقر آن در شهر شیراز است و فقط مقالات را ساپورت می کند. ولی مراجعی که همه به آن مراجعه می کنند ORCID و googel scaler و چند سایت دیگر است. به هر حال لازم است که از این سایتها هر از چند گاهی به روز رسانی شود و اطلاعات را یا بارگذاری کرد به خصوص اگر مقاله فارسی باشد و مجله هم خیلی دربند لایسنس های بین المللی نباشد. خلاصه تقریبا چهل روز پیش که وارد سایت شدم با این صحنه مواجه شدماین یعنی یک تکان دیگر لازم است تا به جایگاه سال گذشته برسم در نتیجه با هر بدبختی بود و هر زمان کوتاهی که پیدا کردم به هم دوختم تا بتوانم آن یک تکان را به خودم بدهم. به هر حال آدم عاقل خودش را با خودش مقایسه می کند نه با دیگران.و اما در مورد فلسطین. چرا حماس حمله کرد؟ نمی دانم فقط آنقدر می دانم که هر آدمی وقتی سخت گیری از آستانه تحملش خارج شود یک روزی می زند زیر میز بازی و بلند می شود. حتی اگر به قیمت از دست دادن جانش باشد. کار را یکسره می کند. مطالعه زیادی درمورد فلسطین ندارم ولی روند مهاجرت دادن یهودیها را اصلا عادلانه نمی دانم. در هر صورت کشورهای توسعه یافته که ادعای اربابی دنیا را دارند یک روزی همینجوری دنیا را غارت کردند. اموال و املاک مردم را گرفتند و حالا هم زورشان زیاد است. قانون جنگل است دیگر. تازه به خاطر همین خوی وحشیشان پروپگاندا هم می کنند که اصلا فلسطی افسانه است و قبلا آنجا جزو مستعمرات انگلیس بوده و چنین چیزی وجود نداشته؟!!!! خیلی خوبند والا مثل اینکه بگویند بدبختی های یک زن چاق...